Toverstok.

“Geef mij een pilleke, zodat dit gevoel stopt.”

“Welke job moet ik gaan doen?”

“Jij bent toch de expert, jij kan mij vertellen wat ik moet doen.”

“Vertel mij hoe ik dit moet oplossen!

Vele variaties op deze vragen hoor ik in coaching.
Ik begrijp het heel goed, want toen ik zelf mid burn-out zat, zou ik alles gegeven hebben voor een toverdrank die mijn situatie op magische wijze zou oplossen. Hoewel ik vanuit mijn hart wondergraag met een twinkelende toverstok zou willen zwieren voor mijn cliënten, is dat niet mijn job als coach. Het is mijn job als coach om jou te helpen om zelf de antwoorden op je vragen te vinden, om oefeningen te geven die jou vanuit een ander oogpunt naar de situatie laten kijken. Het is mijn job om je te confronteren met je beperkende gedachten en patronen. En je angsten in het juiste perspectief te zien.

Het is een eer om je supporter te zijn en je successen mee te vieren, ook al besef je misschien niet meteen wat voor een prachtige overwinningen het zijn. Het is mijn doel om de vanzelfsprekendheden mee van onder het stof te halen en weer in volle glorie te zien blinken.

Zelden zijn er quick fixes, eerder baby steps. Of een processie van Echternach. Quick fixes brengen meestal geen duurzame oplossingen. Het zijn die voorzichtige, moedige, soms moeilijke stappen die echte verandering teweeg brengen. En dan volhouden, vallen en opstaan, nieuwe intenties en toewijding.

Iedereen is anders, er bestaat geen ‘one size fits all’. In dat proces leer je jezelf kennen, en hopelijk appreciëren, of zelfs graag zien. En dat is pure magie. Niet van een toverstok van iemand anders, maar helemaal van eigen makelij.